W Niedzielę Palmową – po latach przerwy wymuszonej pandemią – mogliśmy wreszcie uroczyście przeżyć w naszej parafii pamiątkę wjazdu Pana Jezusa do Jerozolimy. Tak jak w ewangelicznym opisie, wierni, po poświęceniu pięknych palm, z gromkim śpiewem Hosanna memu Bogu i Chrystus Królem przeszli w procesji wokół naszego kościoła i Maryjnej groty. Później w Liturgii Słowa z uwagą wysłuchaliśmy opisu Męki Pańskiej, który wprowadził nas w przeżywanie kolejnego Wielkiego Tygodnia w naszym życiu. W Eucharystii gorliwie modliliśmy się także o pokój na świecie, zwłaszcza na Ukrainie, by wszyscy wierzący mogli bez przeszkód oczekiwać tej radości Zmartwychwstania.
Bóg zapłać wszystkim, którzy włączyli się w to radosne rozpoczęcie ostatnich dni Wielkiego Postu. Oby tym zewnętrznym przejawom wiosennej radości, towarzyszyło także nasze duchowe odrodzenie. Obyśmy nie tylko cieszyli się ze wspaniałych palm i przynieśli w Wielką Sobotę do poświęcenia wielkanocne pokarmy, ale przede wszystkim zadbali o przygotowanie miejsca w naszych sercach dla Zmartwychwstałego Pana. Więcej zdjęć, za które dziękujemy panu Adamowi, możemy zobaczyć w Galerii.
W piątek, 8 kwietnia br. wielu naszych Parafian wzięło udział w namiastce Ekstremalnej Drogi Krzyżowej, której trasa rozpoczęła się pod krzyżem na naszym Parafialnym Cmentarzu, a zakończyła przy krzyżu misyjnym pod kościołem. Wierni przeszli do świątyni nie wygodnym asfaltem, czy chodnikami, ale po miedzach między malowniczymi polami naszej wioski. Droga może nie była zbyt uciążliwa, nie przeszkadzał nam także hałas ruchu ulicznego, ale ekstremalny wiatr towarzyszył rozważaniom. Na szczęście zapowiadany deszcz zaczął padać dopiero wtedy, gdy już weszliśmy do naszego przytulnego kościoła.
Tym bardziej dziękuję tym, którzy zdobyli się na ten wysiłek i czynnie zaangażowali się w przeżycie tego niezwykłego nabożeństwa. „Bóg zapłać” zwłaszcza rodzinom dzieci pierwszokomunijnych – ojcom za niesienie krzyża, dzieciom za niesienie świec, mamom, babciom i dziadkom za gorliwą modlitwę.
Dziękuję kandydatom do bierzmowania – za prowadzenie rozważań i niesienie nagłośnienia, Służbie Liturgicznej i wszystkim uczestnikom – za modlitewne skupienie i włączenie się we wspólny śpiew. Dziękuję także za piękne zdjęcia, które możemy zobaczyć w Galerii. Oby ta Droga Krzyżowa zapadła głęboko w naszą pamięć i uświadomiła nam, że każdego dnia możemy kroczyć razem z Chrystusem po naszych życiowych ścieżkach.
Od 2 kwietnia 2022 r. przeżyliśmy w naszej parafii święty czas rekolekcji, które głosił dla nas ks dr Krzysztof Borowiec. Od soboty wieczora, przez niedzielne popołudnie z młodzieżą, każdego kolejnego dnia – rano i wieczorem, dzieci, kobiety i mężczyźni – wszyscy mieliśmy możliwość słuchania Słowa Bożego w darze nauk rekolekcyjnych, które pozwoliły nam dogłębnie zrozumieć, że Bóg daje nam przeróżne dary. Ten niewidzialny, czyli wewnętrzny dar, niezasłużony, nadprzyrodzony, który nam Pan Bóg daje dla zasług Jezusa Chrystusa, aby nas zbawić, nazywamy łaską Bożą. Rekolekcjonista pomagał nam zrozumieć, że naszymi siłami nie możemy tego daru osiągnąć, ani wysłużyć naszymi dobrymi uczynkami. Bóg udziela go ludziom ze względu na zasługi Jezusa Chrystusa. Ksiądz Krzysztof wyjaśniał, że łaska Boża jest dwojaka: uczynkowa i uświęcająca.
Łaska uczynkowa, jak wspominał Rekolekcjonista jest to pomoc, której Bóg udziela nam do nawrócenia się z grzechów, do spełniania dobrych uczynków, do zwyciężania codziennych pokus. Łaska uświęcająca jest to z kolei dar Boży, który naszą duszę oczyszcza z grzechów ciężkich, czyni ją piękną i świętą. Otrzymujemy ją przez sakrament chrztu oraz sakrament pokuty i pojednania. Ksiądz Krzysztof podkreślał, że ważna jest współpraca z tą łaską, że powinniśmy starać się zachować ten skarb przez całe życie, ponieważ im więcej, staramy się być milszymi Bogu, tym bardziej Bóg czyni naszą duszę czystszą i piękniejszą.
Dzieciom, które zgromadziły się również o poranku w kościele, Ksiądz przypomniał między innymi o tak ważnym pacierzu… Zrobienie znaku krzyża zaraz po otwarciu oczu, w następnej czynności odmówienie Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Wierzę w Boga, Aniele Boży i 10 przykazań Bożych. Podkreślał, że to tylko 4 minuty poranka… a potrafi zmienić cały dzień… nie tylko dziecka.
Ksiądz Rekolekcjonista słowem i przykładem pokazał nam również piękno liturgii ubogaconej śpiewem i służbą przy ołtarzu. Zachęcał do tego, by służyć Bogu w ten właśnie sposób.
Dziękujemy Księże za posługę. Dziękujemy, Jezu, za ten czas łaski. Prosimy daj żyć w łasce, obdarz laska uświęcająca, abyśmy bez grzechu mogli spotkać się z Tobą w niebie z Maryja. Matko Boża pomóż w łasce trwać i z nią współpracować.
W trwającej nadal pandemii, w ciągłym niepokoju o zdrowie i niepewności jutra, niech Boże Dziecię napełnia nasze rodziny pokojem i radością i obdarza wszystkich wiarą, miłością i nadzieją.
Wszystkim Parafianom życzę zdrowych i spokojnych Świąt Narodzenia Pańskiego!
Niech spotkanie z Nowonarodzonym Mesjaszem przynosi doświadczenie bliskości Boga, w której to, co kruche, niewinne i bezbronne stanie się źródłem prawdziwej mocy.
A na Nowy 2022 Rok – błogosławieństwa Bożego i wszelkiej pomyślności!
Proboszcz – ks. Krzysztof Kmak
* * * HARMONOGRAM ODŚNIEŻANIA * * *
GRUPA 1
ul. Wyzwolenia – od kościoła w kierunku Suszca, ul. Wodna, ul. Rolnicza, ul. Owocowa, ul. Spokojna, ul. Jasna.
GRUPA 2
ul. Wyzwolenia – od kościoła w kierunku Mizerowa, ul. Herbowa, ul. Kręta, ul. Pocztowa, ul. Krótka
GRUPA 3
ul. Nierad – od Suszca do ul. P. Garusa, ul. Skotnicza, ul. Wilcza
GRUPA 4
ul. Nierad – od ul. P. Garusa w kierunku Mizerowa, ul. Pawła Garusa, ul. Kasztanowa, ul. Franciszka Klimy
W odróżnieniu od zaskoczonych zimą drogowców, proboszcz już pod koniec listopada w gazetce zamieścił harmonogram odśnieżania… Bóg zapłać tym, którzy pomogli w tym pierwszym ataku zimy i odśnieżyli naszą świątynię. Na wszelki wypadek poniżej możemy sprawdzić, kiedy nasza kolej.
GRUPA 1: 28.11.2021 – 05.12.2021
GRUPA 2: 06.12.2021 – 12.12.2021
GRUPA 3: 13.12.2021 – 19.12.2021
GRUPA 4: 20.12.2021 – 26.12.2021
GRUPA 1
ul. Wyzwolenia – od kościoła w kierunku Suszca, ul. Wodna, ul. Rolnicza, ul. Owocowa, ul. Spokojna, ul. Jasna.
GRUPA 2
ul. Wyzwolenia – od kościoła w kierunku Mizerowa, ul. Herbowa, ul. Kręta, ul. Pocztowa, ul. Krótka
GRUPA 3
ul. Nierad – od Suszca do ul. P. Garusa, ul. Skotnicza, ul. Wilcza
GRUPA 4
ul. Nierad – od ul. P. Garusa w kierunku Mizerowa, ul. Pawła Garusa, ul. Kasztanowa, ul. Franciszka Klimy
w nawiązaniu do komunikatu Nuncjatury Apostolskiej w Polsce z dnia 4 grudnia br. pragnę poinformować, iż zakończył się proces wyłaniania wyznaczonego na moją prośbę arcybiskupa koadiutora. Zgodnie z obowiązującym kodeksem prawa kanonicznego Stolica Apostolska może przydzielić biskupowi diecezjalnemu biskupa koadiutora, który ma również prawo następstwa (kan. 403 § 3). Do jego obowiązków należy między innymi wspomaganie biskupa diecezjalnego w zarządzaniu diecezją (kan. 405 § 2). Z woli Ojca Świętego urząd ten powierzony został dotychczasowemu biskupowi pomocniczemu diecezji ełckiej Adrianowi Galbasowi.
Jak wspomniałem w mojej „Prośbie o modlitwę” skierowanej do wiernych archidiecezji katowickiej w tegoroczną uroczystość Świętego Jacka, na proces wyłaniania biskupa Kościoła patrzymy zawsze z wiarą. W duchu słów św. Jana Pawła II z „Tryptyku Rzymskiego” prosiliśmy Ducha Świętego, aby „wskazał” dobrego pasterza, który w przyszłości przejmie stery Kościoła na Górnym Śląsku w trudnym czasie nieuchronnych zmian gospodarczo-społecznych. Dziękujemy Ojcu Świętemu za wyznaczenie do tej funkcji pasterza pochodzącego z Bytomia, który niespełna dwa lata temu, 11 stycznia 2020 r., w katedrze św. Wojciecha w Ełku przyjął sakrę biskupią i jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Pax Christi” (Pokój Chrystusa). W ramach Konferencji Episkopatu Polski został w roku 2020 przewodniczącym Rady ds. Apostolstwa Świeckich, a w 2021 członkiem Komisji ds. Polonii i Polaków za Granicą.
Serdecznie proszę zatem wszystkich wiernych, duchownych i świeckich – w dniu św. Barbary, naszej patronki – o osobistą i wspólnotową modlitwę w intencji arcybiskupa koadiutora Adriana Galbasa, któremu Ojciec Święty Franciszek powierzył posługiwanie Kościołowi na Ziemi Górnośląskiej.
Za dar modlitwy w tej intencji i codzienne budowanie w parafiach Kościoła – Wspólnoty składam szczere Bóg zapłać i błogosławię.
† Wiktor Skworc Arcybiskup Metropolita Katowicki
Katowice, 4 grudnia 2021 r., we wspomnienie Św. Barbary, patronki archidiecezji katowickiej
Z okazji patronalnejuroczystościświętej Barbary wszystkim Górnikom i Pracownikom zatrudnionym górnictwie i w przedsiębiorstwach pracujących na rzecz górnictwa składam szczere życzenia pomyślności oraz wytrwałości w ciężkiej, niebezpiecznej, ale jakże koniecznej pracy.
Również w tym roku świętej Barbarze polecamy w modlitwie wszystkich związanych z przemysłem wydobywczym, zwłaszcza pracujących pod ziemią! W trudnym dla branży górniczej okresie niepewności i zmian przekazuję Wam zapewnienie o wsparciu i duchowej bliskości! Nie tracimy nadziei i wiary w to, że konieczne zmiany zostaną przeprowadzone w duchu społecznej solidarności! Dlatego w aktualnej sytuacji nie może zabraknąć kół ratunkowych: solidarnej tarczy, sprawiedliwości i miłości społecznej.
Słowa, które wypowiedziałem podczas zeszłorocznej Mszy św. barbórkowej są wciąż aktualne i godne powtórzenia. Jestem głęboko przekonany, że redukcja zatrudnienia, związana z zamykaniem kopalń „powinna odbywać się na zasadzie dobrowolności i być wsparta programem osłon socjalnych, wypracowanych w dialogu z partnerami społecznymi, których zadaniem jest nie tylko obrona praw pracowniczych, lecz i partycypacja w procesach restrukturyzacji i modernizacji Górnego Śląska, zagłębia cennych wartości, które wraz z likwidacją górniczej branży nie powinny zaniknąć”.
Bracia Górnicy!
W imieniu wspólnoty lokalnego Kościoła życzę Wam wraz z Waszymi Duszpasterzami, abyście we wszelakich trudnościach znajdowali zawsze schronienie w Bogu, do którego razem z psalmistą wołamy: „Bądź mi skałą schronienia i zamkiem warownym, aby mnie ocalić, boś Ty opoką moją i twierdzą” (Ps 71,3); aby Wasz górniczy trud i wysiłek znajdowały uznanie i należny szacunek w oczach rządzących i całego społeczeństwa; abyście chronili wartości tak bardzo zakorzenione na naszej górnośląskiej ziemi – wiarę, rodzinę, niedzielę i miejsce pracy.
A wobec powracającego zagrożenia epidemicznego apeluję do Was o przestrzeganie norm sanitarnych, co będzie wyrazem troski o życie i zdrowie swoje, bliskich i kolegów z pracy.
Tradycyjnie wyrazy pozdrowień i wdzięczności składam na ręce Waszych żon i dzieci, wspierających Was w codziennej pracy. Pozdrawiam serdecznie zasłużonych emerytów górniczych. Pamiętam o inwalidach pracy górniczej, którzy wykonując swoje obowiązki, stali się ofiarami katastrof czy wypadków. Bożemu miłosierdziu powierzam tych, którzy ponieśli śmierć przy wykonywaniu pracy i Dziewięciu męczenników „Solidarności”, górników kopalni „Wujek”, którzy oddali swoje życie 40 lat temu.
Drodzy Górnicy i wszyscy związani z polskim przemysłem górniczym!
Niech dobry Bóg za pośrednictwem świętej Barbary udziela Wam wszystkim pomocy i bezpieczeństwa. Niech pomnaża osobiste i rodzinne szczęście oraz nadzieję na trwały pokój w naszym społeczeństwie, Ojczyźnie i w całej ludzkiej rodzinie. Niech nieustannie prowadzi Was drogami sprawiedliwości i miłości społecznej.
Raz jeszcze zapewniam Was o modlitwie i duchowym towarzyszeniu i bliskości. Wszystkim z serca błogosławię: w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego!
Szczęść Boże! † Wiktor Skworc ARCYBISKUP METROPOLITA KATOWICKI
Zapraszamy do kościoła codziennie o godz. 17.00 na Msze św. Roratnie.
Wraz z Archaniołem Gabrielem będziemy podróżować śladami Pana Jezusa po Ziemi Świętej – od Nazaretu do Betlejem. Jak zwykle będzie wiele ważnych informacji, sporo ciekawostek, a nawet współczesne zdjęcia z Izraela, wykonane na naszej parafialnej pielgrzymce… Więcej szczegółów znajdziemy na stronie Małego Gościa:
Kto nie może przyjść do kościoła i nie może śledzić Rorat na stronie Małego Gościa, może posłuchać ich na falach Radia eM 107,6 FM. Od poniedziałku do piątku o godz. 18.45.
19 listopada tradycyjnie wokół ołtarza zgromadziła się większa grupa naszych Ministrantów. Mimo ponurej, jesiennej aury i niewesołej sytuacji epidemicznej, chcieli symbolicznie uczcić św. Tarsycjusza, Męczennika – ich Patrona.
Wytrwała służba trzech Kandydatów – Miłosza, Krzysztofa i Jakuba została uwieńczona uroczystym nałożeniem Kołnierzy, które symbolizują pełne uczestnictwo w Służbie Liturgicznej. Ich starszy kolega Adrian, który rozpoczął już edukację w szkole średniej przywdział białą albę.
Ufamy, że będzie ich to mobilizować do dalszej gorliwej służby oraz angażowania się także w posługę lektorów i psałterzystów. W imieniu całej wspólnoty parafialnej dziękujemy Ministrantom i ich Rodzicom za owocną współpracę i pamiątkowe zdjęcia z naszej Uroczystości.
Zachęcamy młodszych kolegów – zwłaszcza tych, po I Komunii Świętej, by dołączyli do grona Służby Liturgicznej. Oby w każdej rodzinie naszej parafii był jakiś Ministrant. Wtedy nie będzie problemów ze służbą na każdej Eucharystii – zwłaszcza na Ślubach, Jubileuszach, Urodzinach, Pogrzebach i innych rodzinnych Uroczystościach.
Cieszy fakt, że jeden z nowo ustanowionych Ministrantów uczestniczył w Uroczystości beatyfikacyjnej ks. Jana Machy – godnie reprezentując naszą Parafię.
Więcej zdjęć – wykonanych i szybko dostarczonych przez Pana Adama Kotasa – można obejrzeć w naszej Galerii. Dziękujemy! 🙂
7 listopada, w chłodną, ale słoneczną niedzielę, przeżywaliśmy kolejny Odpust ku czci św. Karola Boromeusza. Tym razem odpustowy kaznodzieja – ks. Tadeusz Skrzypczyk – nawiązując do czasów naszego Patrona, dał świadectwo o tym, jak cudownie został uzdrowiony na covidowym oddziale. Przejmująca cisza zapadła w kościele, gdy opowiadał o tym, że jego płuca praktycznie dwa dni nie pracowały… Jednak dzięki wierze i mocy Jezusa nastąpiła całkowita remisja, a usłyszany głos „w tym tygodniu pójdziesz do domu” stał się zaskakującym lekarzy faktem. Uzdrowiony Kapłan służył jeszcze gorliwie innym chorym, do których wówczas nie dopuszczano nawet kapelanów. Wyraził także przekonanie, że gdyby dziś cały Kościół z taką wiarą, jak za czasów św. Karola upadł na kolana i prosił o ustanie pandemii – moglibyśmy tego wszyscy doświadczyć. Ks. Tadeusz nawiązał także do drugiego Wielkiego Karola – św. Jana Pawła II – wskazał na pewne analogie ich życia, a przede wszystkim na ich wielkie zaufanie Bożej Opatrzności. Cieszyliśmy się, że relikwie obu tych świętych towarzyszyły celebracjom – wyeksponowane na naszym ołtarzu.
Serdeczne „Bóg zapłać” za te słowa pełne pokrzepienia i nadziei. Dziękujemy wszystkim którzy przyczynili się do przygotowania i uświetnienia naszej odpustowej Uroczystości i czynnie włączyli się w gorliwą modlitwę, piękny śpiew i nieco dłuższą procesję. To pierwszy odpust, w którym mogliśmy objąć tą procesją naszą piękną grotę i nie musieliśmy się przeciskać przez wąskie bramy… Dziękujemy również Siostrom Boromeuszkom z Mikołowa, które pojawiły się na Odpustowej Sumie i swą obecnością oraz pięknym śpiewem także dały świadectwo, że ideały św. Karola wprowadzają na co dzień w życie.
Więcej zdjęć, wykonanych i szybko dostarczonych przez pana Czesława Strządałę, już można obejrzeć w Galerii – dziękujemy!
