Dzieci Maryi

Historia Cudownego Medalika i powstanie „Dzieci Maryi”

Święta Katarzyna Laboure żyła we Francji w latach 1805-1876. W 1830 r. wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Szarytek (Sióstr Miłosierdzia). Podczas pobytu w nowicjacie objawiała się jej Matka Boża, przychodząc do niej ze specjalną misją. Maryja prosiła o wybicie medalika według ukazanego wzoru, na którym z jednej strony widniała Jej postać jako Dziewicy Niepokalanej, stojącej na półkuli, opasanej splotami węża.

Z Jej rąk spływały jasne promienie – symbol licznych łask zsyłanych na osoby, które Ją o to proszą. Dookoła postaci ukazał się owalny napis „O Maryjo bez grzechu poczęta módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy”. Na drugiej stronie medalika w otoczeniu 12 gwiazdek umieszczona była litera M, nad którą widniał krzyż, a u dołu dwa serca i jedno otoczone cierniową koroną, drugie przebite mieczem. Były to serca Jezusa i Maryi.

Katarzyna usłyszała również słowa obietnicy Matki Bożej, że ktokolwiek będzie ten medalik ze czcią i ufnością nosił otrzyma wiele Łask Bożych.

Podczas objawień Maryja wyraziła również prośbę, aby powstawały grupy Dzieci Maryi, które przyjmując uroczyście Cudowny Medalik na Jej wzór pójdą drogą prowadzącą do Jezusa.

Obecnie istnieje wiele takich grup i wciąż Maryja powołuje nowe dziewczęta, które pragną nosić Medalik i wypełniać związaną z tym misję.

W naszej Parafii Dzieci Maryi spotykają się w sobotę o godz. 10.00 w kościele.

ZAPRASZAMY!!!

POWINNOŚCI DZIECKA MARYI

1. Dziecko Maryi żyje w łączności z Bogiem.
Pielęgnuje w sobie, łaską uświęcającą.
Przystępuje często do Sakramentu Pokuty i Eucharystii.
Kocha modlitwę.

2. W szczególny sposób czci Niepokalaną.
Pragnie Ją naśladować.
Przy Jej pomocy zwalcza wady i rozwija zalety.
Nosi Jej medalik. Pełni służbą przy sztandarze.

3. Pogłębia swoją wiedzą religijną.
Uczęszcza regularnie na katechezą.
Nie opuszcza spotkań maryjnych.
Czyta lekturą religijną.

4. Poznaje Pismo święte.
Orientuje się w jego układzie.
Usiłuje zrozumieć, co Pan Bóg mówi do nas w Piśmie świętym.
Wzoruje na tym swoje życie.

5. Żyje liturgią Kościoła.
Bierze żywy udział we Mszy świętej.
Uczestniczy w nabożeństwach.
Należy do scholi liturgicznej.
Zdobywa praktyczne wiadomości z zakresu liturgii.

6. Kocha swoją parafię.
Żyje życiem wspólnoty parafialnej.
Uczestniczy w uroczystościach parafialnych.
Troszczy się o chorych i potrzebujących w parafii.

7. Jest dobrym członkiem swojej rodziny.
Kocha swoich rodziców, rodzeństwo, bliskich;
szanuje i słucha rodziców, opiekuje się młodszym rodzeństwem.
Stara się o religijną atmosferą w domu.
Śpieszy zawsze z pomocą, podejmuje chętnie prace domowe.

8. Jest wzorem uczennicy.
Uczy się pilnie, okazuje szacunek wychowawcom i nauczycielom.
Czynnie włącza się w życie szkoły.
Pomaga w nauce słabszym kolegom i koleżankom.

9. Chętnie śpieszy z pomocą bliźniemu.
Jest wzorem dobroci i uczynności.
Dostrzega potrzeby innych i stara się im zaradzić.
Roztacza opieką nad młodszymi i słabszymi od siebie.

10. Daje świadectwo swoim życiem.
Jest świadkiem Jezusa i Maryi w swoim otoczeniu.
Szerzy pokój i radość wokół siebie, unika sporów i kłótni.
Kocha prawdą, więc wystrzega się kłamstwa.

Akt oddania się Matce Bożej

Matko Boża, Niepokalana Maryjo!
Tobie poświęcam ciało i duszę moją,
Wszystkie modlitwy i prace,
radości i cierpienia,
Wszystko czym jestem i co posiadam.
Ochotnym sercem oddaję się Tobie w niewolę
miłości. Pozostawiam Ci zupełną swobodę posługiwania
się mną dla zbawienia ludzi
i ku pomocy Kościołowi świętemu,
którego Jesteś Matką.
Chcę odtąd wszystko czynić z Tobą,
przez Ciebie i dla Ciebie.
Wiem, że własnymi siłami
niczego nie dokonam,
Ty zaś wszystko możesz,
co jest wolą Twego Syna i zawsze zwyciężasz.
Spraw więc Wspomożycielko Wiernych,
by moja rodzina, parafia i cała Ojczyzna
były rzeczywistym Królestwem Twego Syna
i Twoim. Amen.