NAJBLIŻSZE MSZE ŚW. Z BŁOGOSŁAWIEŃSTWEM KOLĘDOWYM:
Nierad 1-25
17.01.2021
10.00
Nierad 26-61
24.01.2021
7.30
Nierad 65-96A
24.01.2021
13.30
Nierad 97-127
26.01.2021
17.00
Nierad 129-155
28.01.2021
17.00
* * * HARMONOGRAM ODŚNIEŻANIA * * *
GRUPA 1: ul. Wyzwolenia – od kościoła w kierunku Suszca, ul. Wodna, ul. Rolnicza, ul. Owocowa, ul. Spokojna, ul. Jasna.
GRUPA 2: ul. Wyzwolenia – od kościoła w kierunku Mizerowa, ul. Herbowa, ul. Kręta, ul. Pocztowa, ul. Krótka
GRUPA 3: ul. Nierad – od Suszca do Państwa Małek, ul. Skotnicza, ul. Wilcza
GRUPA 4: ul. Nierad – od Państwa Wolnik w kierunku Mizerowa, ul. Pawła Garusa, ul. Kasztanowa, ul. Franciszka Klimy
GRUPA 1 – 21.12.2019 – 27.12.2020 GRUPA 2 – 28.12.2020 – 03.01.2021 GRUPA 3 – 04.01.2021 – 10.01.2021 GRUPA 4 – 11.01.2021 – 17.01.2021 GRUPA 1 – 18.01.2021 – 24.01.2021 GRUPA 2 – 25.01.2021 – 31.01.2021
Okres Bożego Narodzenia tradycyjnie wiąże się z akcją „Kolędnicy Misyjni”. W tym roku kolędowanie w domach i kościołach nie jest możliwe, ale nadal można wesprzeć potrzebujących z Kenii i Tanzanii za pomocą zbiórki internetowej, która jest dostępna pod adresem:
Tegoroczny projekt Kolędników Misyjnych przeznaczony jest dla najmłodszych Masajów. To dzieci półkoczowniczego ludu afrykańskich wojowników, które od najmłodszych lat potrafią zajmować się zwierzętami i zbieraniem miodu, ale bardzo często nie umieją czytać i pisać. Nie są też objęte żadną opieką lekarską.
Pamiętajmy o modlitwie za najuboższych i odpowiedzmy na wezwanie Papieża Franciszka, dostrzegając Jezusa w drugim człowieku:
„W każdym dostrzegam odzwierciedlenie oblicza Boga, a w tych, którzy cierpią, widzę Pana, który prosi o moją pomoc. Widzę Go w chorym, ubogim, bezrobotnym, usuniętym na margines, w imigrancie i uchodźcy”.
Bóg się rodzi, moc truchleje… W trudnym czasie pandemii, w obliczu lęku o zdrowie i niepewności o jutro, niech Boża Dziecina napełnia nasze rodziny i wspólnotę parafialną pokojem i radością, a nas wszystkich obdarza wiarą, odwagą i nadzieją.
Wszystkim Parafianom życzę zdrowych i spokojnych Świąt Narodzenia Pańskiego i jak najprędzej pełnego uczestnictwa w Eucharystii, która jest Cudem nad cudami.
A na Nowy 2021 Rok – błogosławieństwa Bożego i wszelkiej pomyślności!
Poniżej możemy posłuchać Pasterki z roku 1977. Porównajmy, jak wtedy Parafianie pięknie śpiewali…
Od jakiegoś czasu pojawiały się pytania Parafian, dlaczego nie ma transmisji Mszy św. z naszego kościoła? Powody były dwa: Pierwszy – liczyłem, że nasza gorliwa modlitwa wpłynie na osłabienie pandemii i wszyscy będziemy mogli spotkać się bez ograniczeń w kościele… Drugi – Panowie, którzy montowali nasz monitoring obiecali już dawno, że zainstalują kamerę na chórze, która to umożliwi. Niestety ostatecznie sami musieliśmy się tym zająć. „Bóg zapłać” panu Tomaszowi Kubica za pomoc w instalacji i uruchomieniu kamery oraz całego osprzętu. Aby wszyscy mogli przynajmniej zobaczyć naszą piękną stajenkę i świąteczny wystrój kościoła, od Pasterki podejmiemy próbę transmitowania Eucharystii na naszym parafialnym kanale YouTube. Na nim już można obejrzeć kilka krótkich filmów i transmisję z Kolędowych Nieszporów – polecam zerknąć i zasubskrybować kanał, aby bez przeszkód oglądać kolejne transmisje… Poniżej bezpośredni link do kanału: Parafia Kryry – YouTube
Roraty poświęcone będą Eucharystii, która jest CUDEM NAD CUDAMI. Dzieci zachęcam, by odwiedzić stronę Małego Gościa Niedzielnego i tam przeczytać, jak możemy całymi rodzinami włączyć się w przeżywanie tegorocznych Rorat. Nauczymy się jeszcze pobożniej uczestniczyć w Mszy św. Dowiemy się, że każda Eucharystia jest ofiarą Jezusa Chrystusa. Poznamy też ludzi, dla których Msza Święta była najważniejszą chwilą każdego dnia i największą świętością.
Materiały będą dostępne także bezpośrednio na platformie holyweek.pl. Projekt składa się z czterech modułów i skierowany jest do całych rodzin. Zaplanowano transmisję dwóch Mszy roratnich: z kościoła św. Rodziny w Piekarach Śląskich o godz. 6.45 oraz z kościoła św. Bartłomieja w Bieruniu o godz. 18.00. Klikając na poniższy link już możemy uczyć się piosenki roratniej.
20 listopada 2020 r. na Mszy św. szkolnej zostali uroczyście włączeni do grona Ministrantów trzej Kandydaci – Adrian, Bartosz i Błażej. Zostały im nałożone kołnierze, symbolizujące pełny udział w naszej Służbie Liturgicznej. Bóg zapłać wszystkim Ministrantom za to, że mimo pandemii – z zachowaniem zalecanych środków ostrożności – dzielnie przychodzą służyć przy ołtarzu.
Dziękuję także Rodzicom za współpracę, mobilizowanie Ministrantów i pamiątkowe zdjęcia. Obyśmy kiedyś mogli znów świętować w większym gronie, bardziej uroczystej oprawie Eucharystii, bardziej optymistycznej atmosferze i… bez maseczek.
Zachęcamy chłopców po I Komunii Świętej, aby także dołączyli do grona Ministrantów.
Mimo dramatycznej sytuacji epidemicznej, obostrzeń, ograniczeń i… kwarantanny naszego odpustowego Kaznodziei, udało nam się przeżyć Uroczystość Odpustową. Nie wszyscy mogli zgromadzić się w naszej parafialnej świątyni, dlatego poniżej można przeczytać fragment kazania, a klikając na podany link można zapoznać się z całym tekstem encykliki papieża Piusa X o św. Karolu Boromeuszu. Słuchacze byli zaskoczeni, jak aktualne są te treści w naszej obecnej sytuacji… Serdeczne Bóg zapłać tym, którzy przyczynili się do przygotowania i uświetnienia naszej Uroczystości – Służbie Liturgicznej, Pani Organistce, pocztom sztandarowym oraz wszystkim wiernym.
Piękna pogoda, a nawet kolorowe stragany, które mimo wszystko się pojawiły, wprowadziły nieco optymizmu w przygnębiającą atmosferę pandemii. Oby wstawiennictwo św. Karola Boromeusza wspomagało nas w przeżywaniu tego trudnego czasu i umacniało naszą wiarę w Bożą Opatrzność.
Fragment kazania: Karol Boromeusz staje się wzorem dla dzisiejszych wiernych i pasterzy jako żarliwy bojownik o poprawę świętej karności i karności tej krzewiciel przeciw nowatorom, dążącym nie do przywrócenia wiary i obyczajów do pierwotnego stanu, ale raczej do ich zniekształcenia i zagaszenia. Dlatego podjęte na nowo uczczenie tego świętego ma być dla wszystkich katolików tyleż pociechą i pouczeniem, co i bodźcem pobudzającym ich do tego, by aktywnie przyłączali się do dzieła, w które tak wiele wkładamy serca – do odnowienia wszystkich rzeczy w Chrystusie. Zamęt dokonany przez nieprzyjaciół Kościoła To cudowne oddziaływanie zapobiegliwego Boga na dzieło odnowy prowadzone przez Kościół, szczególnie jasno ukazuje się w tym właśnie okresie, który ku pocieszeniu dobrych dał światu Karola Boromeusza. W tym czasie panowania pożądliwości, gdy wszelkie niemal poznanie prawdy zostało zamącone i zaćmione, trzeba było bezustannie walczyć z błędami, a wspólnota ludzka staczając się w najgorsze występki, zdawała się gotować sobie straszną zagładę. Zaczęli się wówczas pojawiać pełni pychy i buntowniczy ludzie, „nieprzyjaciele krzyża Chrystusowego… którzy ziemskie rzeczy miłują… których bogiem jest brzuch” (por. Flp 3, 18-19). Dążąc nie do naprawy obyczajów, ale do zanegowania w umysłach ludzkich prawd Wiary, we wszystko wprowadzali oni zamęt, sobie i innym coraz szerszą wytyczali drogę swawoli, a wreszcie – wysługując się najbardziej zepsutym władcom i ludowi, u których chodzili jak w jarzmie – odrzuciwszy powagę i przewodnictwo Kościoła, usiłowali wytępić jego naukę, ustrój, karność. Potem – idąc w ślady niegodziwców, do których odnosi się groźba: „Biada wam, którzy nazywacie złe dobrem, a dobre złem” (Iz 5, 20) – swój buntowniczy zamęt i tę klęskę zadaną wierze i obyczajom nazwali odnową, siebie zaś samych – tymi, co przywracają dawne normy. W rzeczywistości jednak byli oni niszczycielami. Osłabiwszy bowiem siły Europy przez konflikty i wojny, stali się oni piastunami przeniewierstw i rozłamów dnia dzisiejszego, w których w jednorodnym jakby ataku skupiona, odnowiona została owa troista walka, której trzy elementy występowały dotychczas z osobna; walka, z której Kościół wychodził zawsze niezwyciężony i bez strat. Te trzy elementy to: krwawe prześladowania właściwe pierwszym wiekom; wewnętrzna zaraza błędów; i wreszcie – występujące pod pozorem obrony świętej wolności – ta epidemia występków oraz wywrócenie karności, jakiego chyba i w wiekach średnich nie znano. Temu tłumowi zwodzicieli przeciwstawił Bóg odnowicieli prawdziwych, i to zarazem świętych, którzy mieli albo hamować ten pęd ku przepaści a pożar wygaszać, albo naprawiać wyrządzone szkody. Ich wytrwała i wieloraka praca nad przywróceniem karności stała się dla Kościoła tym większą pociechą, im cięższym był on dręczony uciskiem. Potwierdziła też ona prawdę, że „wierny jest Bóg, który… z pokusą zgotuje też wyjście” (1 Kor 10, 13). W takich właśnie okolicznościach wezbrał Kościół radością płynącą z Bożego daru, jakim była szczególna gorliwość oraz świętość życia Karola Boromeusza.
Przybądź Duchu Święty! Słowami tej sekwencji rozpoczęła się 10.10.2020 r. Uroczystość Bierzmowania w naszej parafii. Można by powiedzieć, że „do trzech razy sztuka”. Nieszczęsna pandemia uniemożliwiła przyjazd ks. Biskupa w marcu i w czerwcu, a nawet w… październiku. Jednak, aby kolejny raz nie przenosić terminu udzielenia tego ważnego Sakramentu, przybył do naszej wspólnoty Proboszcz katedry – ks. dr Łukasz Gaweł, kanonik gremialny, przewodniczący Kapituły Katedralnej w Katowicach. Siedemnastu młodych ludzi z wewnętrznym przekonaniem wypowiedziało słowa: Pragniemy, aby Duch Święty, którego otrzymamy, umocnił nas do mężnego wyznawania wiary i do postępowania według jej zasad.
Przez ręce ks. Kanonika spłynęły na nich dary Ducha Świętego, które – mam nadzieję – pozwolą to pragnienie wprowadzić w konkret codzienności. Serdeczne Bóg zapłać ks. Kanonikowi Łukaszowi oraz wszystkim, którzy przyczynili się do przygotowania i uświetnienia tej uroczystości. Dziękujemy Rodzicom i pani Katechetce Grażynie za przygotowanie młodzieży do tego ważnego momentu ich życia. W tych skomplikowanych czasach wszyscy jak najczęściej powtarzajmy – jakże aktualne – słowa sekwencji: Bez Twojego tchnienia cóż jest wśród stworzenia? Jeno cierń i nędze. Obmyj, co nieświęte, oschłym wlej zachętę, ulecz serca ranę. Daj Twoim wierzącym, w Tobie ufającym siedmiorakie dary. Daj zasługę męstwa, daj wieniec zwycięstwa, daj szczęście bez miary…
Po uroczystej Eucharystii w naszym kościele parafialnym 8 września 2020 r. wyruszyła jednak pielgrzymka do Fatimy. Pielgrzymi dotarli bezpiecznie do tego świętego miejsca. Przy zachowaniu jeszcze większych rygorów sanitarnych niż w Polsce, modliliśmy się 9 września na Mszy św. w Kaplicy Objawień. Tego pięknego, słonecznego dnia odwiedziliśmy jeszcze dwa wspaniałe klasztory w Batalha i Alcobaca oraz Sakralne Centrum Handlowe. Wieczorem pamiętaliśmy o naszej Parafii na modlitwie Różańcowej. W Fatimie mówią o naszej grupie „Pielgrzymka-Cud”, bo tak niewiele zorganizowanych grup obecnie tutaj się pojawia…
Czwartek znów rozpoczęliśmy od Mszy św. w Kaplicy Objawień. Po śniadaniu zwiedziliśmy nowoczesną Bazylikę Trójcy Przenajświętszej i całe otoczenie Cova da Iria. Następnie autobusem dotarliśmy do Tomar i podziwialiśmy zespół klasztorny Convento de Cristo. Przed kolacją skosztowaliśmy lokalnego Porto, a po niej uczestniczyliśmy w Procesji Eucharystycznej. Piątek – dzień pokutny – rozpoczęła Msza św. w Kaplicy Objawień, w której chętnie uczestniczyli inni nasi Rodacy. Po śniadaniu odprawiliśmy Drogę Krzyżową, nawiedziliśmy domy Pastuszków i miejsca Objawień Anioła. Po tych duchowych przeżyciach pojechaliśmy do Nazare, gdzie po krótkim zwiedzaniu jedni udali się na grilowane rybki, a inni popływali w Oeanie. Tradycyjnie ten ostatni pełny dzień w Fatimie zakończyliśmy Modlitwą Różańcową. Zaszczyt spotkał czterech Panów z naszej Grupy, którzy nieśli Figurę Maryi. Pożegnalną Msza św. o godz. 7.30 w sobotę zakończyliśmy pobyt w Fatimie i wyruszyliśmy na północ. Najpierw podziwialiśmy pierwszą stolicę Portugalii – Gimaraesz, później piękne sanktuaria w Bradze, a na koniec zachód słońca na Finisterre. Niedzielę – mimo pandemii – udało nam się rozpocząć od Mszy św. i to w Kościele Franciszkanów niedaleko katedry, a następnie obejrzeliśmy Santiago de Compostella z małego wycieczkowego pociągu. Po indywidualnym zwiedzaniu i zakupach wróciliśmy do Portugalii i – tym razem z pokładu wycieczkowego statku – przyglądaliśmy się mostom i architekturze Porto. Po tak ambitnym programie wylądowaliśmy w dwóch hotelach. Grupa z Kryr mogła nawet …wykąpać się w basenie 🙂 Oczywiście z przyjemnością skorzystaliśmy! W poniedziałek po śniadaniu zobaczyliśmy wspaniały, wyłożony kafelkami w środku i na zewnątrz, kościół N.S. Bom-Sucesso (MB Pomyślności). Później ruszyliśmy autobusem do Coimbry, by tu odprawić Mszę św. w klasztorze sióstr Karmelitanek, w którym zakończyła swe ziemskie życie siostra Łucja. Następnie zwiedziliśmy to stare, uniwersyteckie miasto i pojechaliśmy podziwiać piękny, otoczony murami zamek w Obidos.
Po skosztowaniu miejscowych smakołyków dojechaliśmy do ostatniego hotelu, a właściwie Seminario da Torre da Aguilha, z którego będziemy wyjeżdżać na następne wycieczki. We wtorek po Mszy św. w Kaplicy naszego Seminarium i śniadaniu, pojechaliśmy podziwiać Sintrę, z jej oryginalną architekturą i przyrodą, a następnie przy wspaniałej pogodzie podziwialiśmy widoki na końcu świata, czyli Cabo da Roca. Dopełnieniem tych wrażeń było kultowe Cascais, gdzie można było popływać w oceanie, spacerować, konsumować i robić zakupy. Ten bardziej relaksowy dzień miał nas przygotować na ostatnie, intensywne zwiedzanie stolicy Portugalii – Lizbony. W środę po śniadaniu udaliśmy się do narodowego Sanktuarium Portugalii – Cristo Rei, gdzie po uroczystej Eucharystii podziwialiśmy panoramę stolicy z 82 metrowej wieży. Później udaliśmy się pod Pomnik Zdobywców, do Klasztoru Hieronimitów, pod wieżę Belem i do kościoła św. Antoniego – tu również modliliśmy się o szczęśliwy powrót do Ojczyzny i o to, byśmy nigdy nie zagubili właściwej drogi naszego życia. Dzień zakończyło zwiedzanie centrum starego miasta oraz kolacja. Jutro wcześnie rano ruszamy na lotnisko i znowu przez Frankfurt do Polski. Żal opuszczać tak piękną i gościnną portugalską ziemię…
W Galerii można już obejrzeć więcej zdjęć.
A tutaj zobaczyć, co obecnie dzieje się na miejscu Objawień:
