Święta jest myśl i zbawienna modlić się za zmarłymi, a Tobie, Boże, przyjemna, przeto nie gardź naszymi pokornymi modlitwami, ale z wielkiej litości, zmiłuj się nad dłużnikami Twojej sprawiedliwości.
Mając w pamięci słowa tej pięknej pieśni żałobnej, w procesji różańcowej udaliśmy się 1 listopada na nasz parafialny cmentarz, aby powierzyć Bożemu Miłosierdziu bliskich zmarłych, którzy tam spoczywają i którzy są rozsiani po różnych innych cmentarzach. Wspaniała pogoda sprzyjała tej modlitewnej zadumie.
Modliliśmy się za zmarłych Kapłanów, za zmarłych z naszych rodzin, za obrońców Ojczyny, za Parafian, nawet za tych, o których już nikt nie pamięta… Wypraszaliśmy dla nich radość nieba, w której już uczestniczą Wszyscy Święci, tego dnia uroczyście wspominani.
Ta modlitwa będzie trwać przez najbliższe osiem dni, kiedy to w Wypominkach będziemy nadal prosić dla zmarłych o wieczne zbawienie. Obyśmy wykorzystali także możliwość zyskania odpustu zupełnego, aby w ten najlepszy i najskuteczniejszy sposób otwierali dla nich bramy nieba – niech utwierdzają nas w tym słowa kolejnej zwrotki pieśni żałobnej…
O Baranku, któryś zgładził grzechy świata całego, obyś wszystkich nas wprowadził do żywota wiecznego. Niech też dusze zmarłych wiernych Twej doznają litości, które w mękach swych niezmiernych gładzą swe ułomności.
Bóg zapłać wszystkim, którzy włączyli się w tę modlitwę. Zachęcamy do dalszej gorliwości – także w odmawianiu modlitwy jubileuszowej Ojca Świętego.
Ojcze, który jesteś w niebie, niech wiara, którą nam dałeś w Twoim Synu Jezusie Chrystusie, naszym Bracie, i płomień miłości rozlany w naszych sercach przez Ducha Świętego, obudzą w nas błogosławioną nadzieję na przyjście Twojego Królestwa.
Niech Twoja łaska przemienia nas w pracowitych siewców ewangelicznych ziaren, które będą zaczynem ludzkości i kosmosu, w ufnym oczekiwaniu nowego nieba i nowej ziemi, gdy moce zła zostaną pokonane, a Twoja chwała objawi się na wieki.
Niech łaska Jubileuszu ożywi w nas, Pielgrzymach nadziei, pragnienie dóbr niebieskich i rozleje po całej ziemi radość i pokój naszego Odkupiciela. Tobie Boże, błogosławiony po wsze czasy, niech będzie cześć i chwała na wieki. Amen
Tradycyjnie już, pod koniec wakacji i na początku nowego roku szkolnego, w katedrze odbyły się pielgrzymki Ministrantów i Dzieci Maryi.
Cieszy fakt, że ogromna katedra wypełniona była potężną armią dzieci i młodzieży, które uczestniczyły w tym roku w wakacyjnych rekolekcjach. Pojawiła się tam również skromna delegacja z naszej Parafii – ale od razu zapoznała się z Księdzem Arcybiskupem Adrianem. Przypominamy, że wszyscy Ministranci mogą wziąć udział w takich rekolekcjach, a wszystkie dziewczynki mogą przyłączyć do grupy Dzieci Maryi. Trzeba tylko chcieć…
Do tego powakacyjnego pielgrzymowania dołączył również ks. Proboszcz, który odwiedził piękne miejsca objawień na Roztoczu i przeżył kapłańskie rekolekcje w małej wiosce Werchrata – tuż przy granicy z Ukrainą.
Cerkiew w tej miejscowości, choć tak inna na zewnątrz, w środku bardzo przypomina nasz parafialny kościół …przed malowaniem.
Może kiedyś też uda się ją tak pięknie pomalować? Ta świątynia, dwa razy większa od naszej, utrzymywana jest jednak tylko przez 400 dusz, więc tamtejszy Proboszcz stwierdził, że chyba nieprędko :/
ŚP. KS. MIECZYSŁAW KROEMER, urodził się 7 sierpnia 1961 r. w Marklowicach jako syn Czesława, górnika-instruktora KWK „Marcel” i Elfrydy zd. Juraszek, nauczycielki. Był najstarszym z trójki braci. Ochrzczony został 20 sierpnia 1961 r. w parafii Św. Stanisława w Marklowicach. Tam po raz pierwszy przystąpił do komunii świętej 28 kwietnia 1968 r. i przyjął sakrament bierzmowania 27 kwietnia 1975 r. z rąk bpa Herberta Bednorza wybierając sobie imię Michał.
Naukę w Szkole Podstawowej rozpoczął w wieku 6. lat. Od czwartej klasy był ministrantem i zaczął uczęszczać do Szkoły Muzycznej I stopnia w Wodzisławiu Śląskim. Został lektorem i kantorem w parafii. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej kontynuował naukę na profilu humanistycznym w I Liceum Ogólnokształcącym im. Powstańców Śląskich w Rybniku. Rok później rozpoczął naukę również w rybnickiej Średniej Szkole Muzycznej w klasie klarnetu. Ten etap nauki uwieńczył zdanym egzaminem dojrzałości w 1980 roku. Do seminarium nie wstąpił od razu po maturze. Jak sam wspomina: „myśl ta nurtowała [go] już w klasie XII, lecz nie była ona jeszcze na tyle dojrzała, aby (…) ją zrealizować. W czasie dwóch lat [od matury] (…) mogłem się bardziej zastanowić nad (…) swoim powołaniem. Czyniłem to poprzez obecność na rekolekcjach w Kokoszycach, rozmowy z Księżmi, udział w Oazach organizowanych przez Księży Salwatorianów. Teraz (…) decyzja moja jest przemyślana i przemedytowana.”
W 1982 r. wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Katowicach. Od lipca 1985 roku odbył roczny staż pracy fizycznej w Magazynach PSS „Społem” w Wodzisławiu Śl. jako pracownik magazynowy. Cieszył się opinią „bardzo pracowitego, rzetelnego i punktualnego pracownika”. Święcenia diakonatu otrzymał 10 kwietnia 1988 r. z rąk bpa Janusza Zimniaka. Jako diakon odbył staż duszpasterski w Parafii Św. Jadwigi Śląskiej w Rybniku. Ówczesny proboszcz, ks. Henryk Jośko podkreślił na koniec stażu, że chciałby mieć takiego wikariusza.
Dnia 13 maja 1989 r., z rąk bpa Damiana Zimonia, otrzymał święcenia prezbiteratu w katowickiej katedrze. Zaraz po święceniach otrzymał urlop wypoczynkowy, by od niedzieli, 18 czerwca 1989 roku podjąć pracę duszpasterską w diecezji. Do momentu objęcia swojej pierwszej stałej parafii posługiwał najpierw w parafii Św. Jadwigi Śląskiej w Katowicach-Szopienicach, a później w parafii Św. Jakuba Apostoła w Wiśle Małej.
Na pierwszą placówkę duszpasterską trafił do parafii Matki Bożej Bolesnej w Mysłowicach-Brzęczkowicach, gdzie został wikariuszem do sierpnia 1992 r. i katechizował w tamtejszych szkołach podstawowych. Następnie posługiwał w parafiach: Św. Jana i Pawła, Męczenników w Katowicach-Dębie (1993-1993); Świętej Katarzyny w Jastrzębiu-Zdroju (1993-1996), gdzie m. in. był opiekunem chóru parafialnego, prowadził scholę parafialną, uczył wiernych pieśni, opiekował się niepełnosprawnymi i katechizował m. in. w Zespole Szkół nr 2; Św. Barbary w Katowicach-Giszowcu (1996-2000), gdzie uczył religii w Zespole Szkół Hutniczo-Mechanicznych w Katowicach-Szopienicach, prowadził chór parafialny, Dzieci Maryi, gazetkę parafialną oraz ochronkę dla dzieci z ubogich rodzin. Tam też opiekował się grupą niepełnosprawnych w mieście. Kolejną parafią posługi wikariuszowskiej była parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Biertułtowach (2000-2005), gdzie uczył m. in. w Zespole Szkół Sportowych nr 2 w Radlinie; a ostatnią – jeśli chodzi o posługę wikariusza parafialnego – była parafia Chrystusa Króla w Katowicach (2005-2006), gdzie katechizował w Szkole Podstawowej nr 1 i nr 37 oraz Gimnazjum nr 32 i nr 41.
Dnia 10 września 2006 roku został mianowany proboszczem parafii Matki Bożej Królowej Polski w Kobielicach. Tam katechizował w miejscowej Szkole Podstawowej im. A. Mickiewicza. Jak sam napisał: „oprócz pracy z dziećmi, wiele satysfakcji daje mi nawiedzanie szpitala, rozmowa z chorymi”. Współpracował też z Pogotowiem Opiekuńczym nr 1.
Wśród jego pasji i zamiłowań były: muzyka i śpiew kościelny, poenitentia, teologia moralna oraz katecheza. W 2009 roku został wybrany wicedziekanem dekanatu Pszczyna. W 2014 roku obchodził srebrny jubileusz kapłaństwa. W 2017 roku został wybrany przez księży dziekanem dekanatu Suszec, a w 2022 roku ponownie wybrany przez księży dziekanem tego dekanatu na drugą kadencję. Od grudnia 2017 r. był opiekunem duchowym Grupy Modlitewnej Świętego Ojca Pio, która powstała w parafii Proboszcza Mieczysława.
Zmarł po długiej chorobie 18 sierpnia 2024 r., w 64. roku życia i 36. roku kapłaństwa. W godzinie miłosierdzia, 21 sierpnia 2024 r. odprawiono Mszę Świętą eksportacyjną w rodzinnej parafii Św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Marklowicach. Dzień później, 22 sierpnia 2024 r., w liturgiczne wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Królowej odprawiono pogrzeb w parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Kobielicach, w której był proboszczem przez ostatnie 17 lat. Wieczny odpoczynek racz Mu dać, Panie…
Tradycyjnie już, przy pięknej pogodzie, rozpoczęliśmy świętowanie Uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. Wdzięczni za ten słoneczny poranek zgromadziliśmy się na Eucharystii, by uświadomić sobie po raz kolejny, że to ona buduje wspólnotę Kościoła.
Po niej przeszliśmy z Najświętszym Sakramentem do kolejnego ołtarza, by odkryć na nowo, że Eucharystia ma nas otwierać na potrzeby braci, a my – jak Uczniowie – mamy współpracować z Jezusem rozmnażającym dla nas Chleb.
Następny ołtarz i Ewangelia o Uczniach w Emaus przypomniały nam, że tylko nasze osobiste spotkanie z Chrystusem może nas inspirować do głoszenia Dobrej Nowiny.
Wreszcie ostatni ołtarz i ewangeliczne wezwanie do jedności pokazały, że każda dobrze przeżyta Msza św. najdoskonalej wyraża nasze trwanie we wspólnocie Kościoła.
Serdeczne „Bóg zapłać” wszystkim, którzy zechcieli czynnie uczestniczyć w tym ważnym wydarzeniu dla naszej wspólnoty parafialnej. Tym, którzy zbudowali piękne ołtarze, wzięli udział w Eucharystii i procesji, przystroili okna swoich domów oraz w jakikolwiek sposób przyczynili się do uświetnienia tej Uroczystości – Służbie liturgicznej, Szafarzom, Pani Organistce, Pocztom Sztandarowym, Dzieciom Pierwszokomunijnym i młodszym dzieciom oraz naszym Strażakom za niesienie baldachimu, latarni i dbanie o bezpieczeństwo procesji. Obyśmy dali podobne świadectwo wiary przez całą oktawę Uroczystości Bożego Ciała.
12 maja 2024 r. mimo niepokojących prognoz, od rana powitała nas piękna, słoneczna pogoda. W czasie uroczystej Eucharystii 24 dzieci naszej Parafii przystąpiło po raz pierwszy do Komunii Świętej.
Bóg zapłać wszystkim, którzy przyczynili się do uświetnienia tej Uroczystości – zwłaszcza miłym gościom, z ks. Michałem Pastuszką na czele. Dziękujemy Rodzicom i Pani Katechetce za przygotowanie dzieci do tego Sakramentu. Oby jak najczęściej korzystały z tego wielkiego Daru.
Biały tydzień zakończyliśmy 18 maja pielgrzymką do Sanktuarium w Piekarach. Tam, razem z innymi pielgrzymami, dziękowaliśmy za Dar Eucharystii i za orędownictwo Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej.
Niech Święta Wielkanocne skierują nasz wzrok na Tego, który pokonał śmierć i ma moc przemieniać nasze życie. Niech osobista relacja z Nim odświeża nasze spojrzenie, abyśmy rozpoznawali Go w codzienności i szli za Jego wskazaniami. Abyśmy także po Świętach z radością uczestniczyli we wspólnocie Kościoła, w którym Zmartwychwstały wciąż jest obecny pośród nas…
Serdeczne „Bóg zapłać” wszystkim, którzy przyczynili się do upiększenia naszej świątyni na Triduum Paschalne i czas Wielkanocy: Rodzinom, które zbudowaływspaniały Boży Grób i zorganizowały piękne kompozycje kwiatowe, naszym Paniom Florystkom za stroiki, Strażakom – za przygotowanie ogniska oraz niesienie baldachimu i latarni w Procesji Rezurekcyjnej; Pocztom Sztandarowym; całej Służbie Liturgicznej: Szafarzom, Ministrantom, Organistom, Lektorkom, Psałterzystkom i Fotografowi za posługę dla Parafii.
Dziękuję za posprzątanie kościoła i obejścia na Święta Rodzinom: Gogol, Biolik, Gajda, Kluczniok, Musiolik i Jarząbek. „Bóg zapłać” za wszelkie życzenia, dary stołu i inne wyrazy świątecznej życzliwości 🙂
Więcej zdjęć z Triduum, a także z Konwentu wielkanocnego w Suszcu można już zobaczyć w naszej Galerii.
Od 16 do 20 marca 2024 r. przeżyliśmy w naszej parafii renowację Misji Świętych. Naszym duchowym przewodnikiem był Misjonarz Świętej Rodziny – ks. Stanisław Malinowski, który obecnie pracuje w parafii św. Michała Archanioła w Żernicy. Proboszczem tamtej wspólnoty jest ks. Adam Sobczyk, który rok temu prowadził u nas Misje i oddelegował swojego współbrata, aby przypomniał nam ten święty czas.
Dziękujemy ks. Stanisławowi za wygłoszone Słowo Boże, Kazanie Pasyjne, za nauki stanowe dla młodzieży, kobiet i mężczyzn oraz za poprowadzenie rekolekcji dla ZSP Kryry. Dziękujemy także za gorliwą posługę w konfesjonale.
Bóg zapłać wszystkim, którzy wygospodarowali czas, aby włączyć się w te intensywne ćwiczenia duchowne. Oby krzepiące słowa kierowane do nas przez ks. Misjonarza rzeczywiście odnowiły nas wewnętrznie i utwierdziły naszą wiarę w tych niespokojnych czasach. Obyśmy dzięki nim głęboko przeżyli kolejny Wielki Tydzień i Święte Triduum Paschalne. Dziękujemy także wszystkim, którzy darem serca wsparli budowę nowego kościoła w Żernicy. Postęp prac możemy śledzić tutaj:
W Galerii możemy obejrzeć więcej zdjęć z odnowienia Misji oraz z Drogi Krzyżowej na cmentarzu, a na naszym kanale YouTube filmik ks. Stanisława ze wspomnieniami z Kryr.
W wigilię II Niedzieli Zwykłej, w naszym kościele, odbył się niezwykły koncert Kwintetu Dętego CON SORDINO. Już na Eucharystii zabrzmiały radosne fanfary i kilka kolęd, a po niej mieszanka ciekawych utworów. Dziękujemy Muzykom i solistce Mai Czyż za przeniesienie nas ponownie w świąteczno-noworoczny klimat.
Piękne kolędy w jazzujących aranżacjach, okraszone głębokim komentarzem, pozwoliły nam oderwać się od nieciekawej sytuacji medialno-politycznej i przeżyć muzyczną podróż w krainę realizacji Bożych Obietnic.
Bóg zapłać wszystkim, którzy zostawili swe telewizory, komputery, smartfony i zachcieli przyjąć zaproszenie na tę muzyczną ucztę.