Rok liturgiczny, cz.6 – Zesłanie Ducha Świętego

Ostatnim wielkim wydarzeniem i ostatnią Tajemnicą Okresu Wielkanocnego, jaka wspominamy i rozważamy jest Uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Wagę i rangę tej uroczystości nadaje fakt, że Kościół przygotowuje się do niej przez nowennę, czyli dziewięciodniowe modlitwy, w których przywołuje Ducha Świętego, zwłaszcza w hymnie „Przybądź Duchu Stworzycielu”. Ktoś zapyta: Dlaczego kościół przygotowuje się do tej Uroczystości i prosi o zesłanie Ducha Świętego, skoro ten fakt już nastąpił i Duch Święty zstąpił na Apostołów w Wieczerniku. Zstąpił na cały Kościół, więc poco przeżywamy taką Uroczystość, i prosimy o Ducha Świętego, jak gdyby dopiero miał przyjść teraz? Słuszne pytanie, bo ono odsłania rzeczywistość owego nieustannego zstępowania, przybywania Ducha Świętego na nas i na cały Kościół. Poza tym, to, że Duch Święty zstąpił na Apostołów raz wtedy, nie oznacza, że już więcej nie zstępuje i nie ubogaca swojego Kościoła swymi Darami. Duch Świety działa nieustannie, nieustannie ponawia swoje łaski i dary, dlatego w corocznej Uroczystości za to dziękujemy i przed nią prosimy o Dary Ducha Świętego dla współczesnego Kościoła i współczesnego człowieka.