Rok liturgiczny, cz.2 – Święte Triduum Paschalne

WIELKI CZWARTEK, WIELKI PIĄTEK, WIELKA SOBOTA. NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO.

Liturgia Wielkiego Tygodnia, a zwłaszcza Triduum Paschalnego jest szczególnie bogata i wymowna. Święte Triduum Paschalne jaśnieje jako szczyt całego roku liturgicznego. Rozpoczyna się wieczorną Mszą św. Wieczerzy Pańskiej, poprzez bogate w duchowe przeżycia ceremonie Liturgii Wielkiego Piątku, punkt kulminacyjny osiąga w Wigilii Paschalnej i kończy się Nieszporami w Niedzielę Wielkanocną. Niby właściwie cztery dni, ale zauważmy, że triduum zaczyna się Wielki Czwartek w godzinach popołudniowych i kończy w Niedzielę Zmartwychwstania w godzinach popołudniowych. Tak więc, jak nazwa „Triduum” wskazuje, chodzi o Trzy dni.

WIELKI CZWARTEK.

Zgodnie z najdawniejszą tradycją Kościoła w tym dniu nie odprawia się Mszy św. bez udziału ludu. Do południa, w katedrach diecezjalnych, biskupi odprawiają tzw. Mszę św. Krzyżma, w czasie której święcą Oleje Święte, używane w ciągu roku w parafiach w czasie Chrztu, przy Namaszczeniu chorych oraz przez biskupów do święceń kapłańskich. Potem dziekani rozwożą te Oleje do parafii. W godzinach wieczornych odprawiana jest tzw. Msza św. Wieczerzy Pańskiej, na pamiątkę Ostatniej Wieczerzy, jaką Pan Jezus spożył ze swoimi uczniami. Wielki czwartek z tej racji jest obchodzony, jako dzień ustanowienia Eucharystii i kapłaństwa. W wielu miejscach w czasie tej Mszy św. odbywa się też „obrzęd umywania nóg” – na pamiątkę tego gestu, jaki uczynił Jezus wobec swoich uczniów. Obrzęd ten podkreśla też pokorę i służebność urzędu kapłańskiego. Po Mszy św., zwłaszcza u nas w Polsce, stosowana jest Liturgia „przeniesienia do ciemnicy”, czyli Najświętszy Sakrament przenosi się w inne niż tabernakulum miejsce, na pamiątkę tego, że Pan Jezus po pojmaniu przez ludzi Arcykapłanów spędził noc we więzieniu.

WIELKI PIĄTEK.

W tradycji Kościoła w ten dzień, na całym świecie, żaden kapłan, biskup ani nawet papież, nie odprawia Mszy św. Jest to jakby dzień „ciszy” pełnej zadumy i żałoby, na pamiątkę tego, że Arcykapłan Jezus Chrystus w tym dniu został umęczony i ukrzyżowany. W Liturgii Wielkiego Piątku, znaczne miejsce zajmuje ceremonia „Adoracji Krzyża”. Uroczyście zostaje odsłonięty Krzyż, jako „Drzewo, na którym zawisło Zbawienie świata”. Po Komunii św. z Hostii konsekrowanych w Wielki Czwartek, tradycja polska ma ceremonię „przeniesienia Najświętszego Sakramentu do Grobu Pańskiego”, po czym trwa Adoracja do godzin nocnych.

WIELKA SOBOTA.

Do godzin wieczornych trwa „cisza”, zaduma, modlitwa i adoracja Bożego Grobu. Liturgia Wigilii Paschalnej rozpoczyna się od poświęcenia ognia, z którego zostaje zapalony Paschał, świeca symbolizująca Chrystusa Zmartwychwstałego, o czym wyśpiewuje się we wspaniałym hymnie – orędziu paschalnym. Potem następuje bogata Liturgia Słowa, kilka czytań biblijnych. Ważne miejsce ma też święcenie wody chrzcielnej i odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych. Msza św. kończy się jak zwykle.

NIEDZIELA WIELKANOCNA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO.

Najważniejszym akcentem tego dnia jest procesja Rezurekcyjna, jako ogłoszenie światu faktu, ze Chrystus Zmartwychwstały żyje. Msze św. w tym dniu są dziękczynieniem za ten fakt i w atmosferze radości Kościół cieszy się ze zbawienia. Uroczyste Nieszpory Wielkanocne kończą Triduum Paschalne.