Głos Episkopatu

STANOWISKO
RADY STAŁEJ KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI
WOBEC DZIAŁAŃ JANA PAWŁA II
ODNOSZĄCYCH SIĘ DO PRZESTĘPSTW SEKSUALNYCH

WOBEC MAŁOLETNICH

W przestrzeni publicznej coraz częściej słyszymy pytania o postawę Jana Pawła II wobec dramatu wykorzystywania seksualnego osób małoletnich i bezbronnych przez duchownych, a także o sposób reagowania na tego rodzaju przestępstwa podczas jego pontyfikatu. Coraz głośniej stawiana jest teza, że Papież nie podchodził właściwie do tego rodzaju czynów i niewiele robił, aby ten problem rozwiązać, a nawet go ukrywał. Wydaje się, że panuje swego rodzaju moda na formułowanie tego typu opinii. Wpisuje się to w próby podważenia autorytetu Jana Pawła II, a nawet zakwestionowania jego świętości, potwierdzonej w procesie beatyfikacyjnym i kanonizacyjnym. W  konsekwencji stanowi to usiłowanie pomniejszenia znaczenia tego wyjątkowego pontyfikatu dla Kościoła, świata, kultury i człowieka.

Medialny atak na św. Jana Pawła II i jego pontyfikat znajduje także swoją przyczynę w nastawieniu do jego nauczania, wyrażonego chociażby w takich encyklikach, jak Redemptor hominis czy Veritatis splendor, a także w głoszonej przez niego teologii ciała, co  nie odpowiada współczesnym ideologiom propagującym hedonizm, relatywizm i nihilizm moralny.

W tej sytuacji uczciwe szukanie prawdy i dawanie jej świadectwa jest obowiązkiem każdego prawego sumienia. Spojrzenie na działania Jana Pawła II powinno uwzględniać kontekst historyczny i ówczesny stan wiedzy, a także uwarunkowania, w jakich on żył. Były one naznaczone przede wszystkim następstwami rewolucji kulturowej 1968 roku, odrzucającej obiektywne kryteria moralności i osobowej odpowiedzialności. Powszechnie głoszono, zwłaszcza w środowiskach uniwersyteckich Zachodu, że wszystko ma tę samą wartość i że, w konsekwencji, nie istnieje odtąd żadna różnica między dobrem i złem, prawdą i fałszem, pięknem i brzydotą. Obecnie pojawiają się nowe ideologie, które są spuścizną rewolucji 1968 roku. Podważają one chrześcijańską antropologię, której podstawową prawdą jest stworzenie człowieka przez Boga, jako kobietę i mężczyznę, na Jego obraz i podobieństwo. W sposób oczywisty walka z chrześcijańską wizją człowieka łączy się z próbami podważania wielkiego autorytetu, jakim na całym świecie cieszy się św. Jan Paweł II, który z ogromną mocą głosił tę wizję na wszystkich współczesnych mu areopagach.

Starając się zrozumieć podejście Jana Pawła II do problemu wykorzystywania seksualnego małoletnich, pragniemy pokazać konsekwentnie podejmowane przez niego działania.

  1. Już w początkach pontyfikatu w wprowadzonym przez Jana Pawła II w 1983 roku nowym „Kodeksie Prawa Kanonicznego” jednoznacznie zobligowano przełożonych kościelnych do karania sprawiedliwą karą członków kleru, będących sprawcami wykorzystania seksualnego małoletnich, nie wyłączając wydalenia ich ze stanu duchownego.

W 1992 roku Jan Paweł II ogłosił „Katechizm Kościoła Katolickiego”, który w artykule 2389 stwierdza, że „nadużycia seksualne popełniane przez dorosłych na dzieciach lub młodzieży powierzonych ich opiece” są grzechem, będącym „jednocześnie gorszącym zamachem na integralność fizyczną i moralną młodych, którzy będą nosić jego piętno przez całe życie, oraz pogwałceniem odpowiedzialności wychowawczej”.

  1. Prawdopodobnie pierwszy poważny sygnał o przestępstwach seksualnych popełnianych przez duchownych na szkodę osób małoletnich dotarł do Jana Pawła II z Kościoła w Stanach Zjednoczonych w 1985 roku za pośrednictwem nuncjusza apostolskiego w Waszyngtonie. Była to analiza dotycząca nieskuteczności dotychczasowych działań Kościoła w USA wobec sprawców wspomnianych przestępstw. O rzeczywistej skali tego zjawiska nie miano jednak wtedy pełnego wyobrażenia.
  2. Podczas wizyty ad limina episkopatu USA w 1993 roku Jan Paweł II zauważył, że biskupi nie byli jednomyślni w stosowaniu prawa karnego w odniesieniu do przestępstw seksualnych popełnianych przez duchownych. Dominowała tendencja do minimalizowania znaczenia prawa karnego w życiu wspólnoty kościelnej, a istniejące narzędzia prawne często nie były stosowane. Nie uświadamiano sobie również tego, jak głębokie i szkodliwe dla psychiki ofiar mogą być skutki tych przestępstw. W tym samym bowiem czasie w skali światowej rosły w siłę ruchy domagające się legalizacji pedofilii.

Po tej wizycie w liście do biskupów amerykańskich Jan Paweł II napisał: „kanoniczne kary, które są przewidziane za niektóre przestępstwa i wyrażają społeczną dezaprobatę wobec zła, są w pełni uzasadnione. Pomagają one zachować wyraźne rozróżnienie między dobrem a złem, przyczyniają się do moralnego zachowania, a także tworzą właściwą świadomość wagi popełnionego zła”.

W drugiej części tego listu Jan Paweł II przestrzegał przed traktowaniem zła moralnego jako okazji do sensacji. „Zło rzeczywiście może być sensacyjne, ale sensacyjność wokół niego jest zawsze niebezpieczna dla moralności” – pisał. Możliwe, że ten sposób myślenia Papieża był pewną konsekwencją wynikającą z jego polskich bolesnych doświadczeń, gdy pod rządami komunistów mass media były niejako urzędowo wrogie wobec Kościoła i częstokroć pojawiające się w niej informacje były po prostu kłamstwami i oszczerstwami. Postawa nieufności i niedowierzania wobec pojawiających się zarzutów dotyczących duchownych była zatem w dużej mierze uzasadniona, tym bardziej że w systemie komunistycznym były one często sposobem dyskredytowania pozycji i działania Kościoła oraz okazją do werbowania współpracowników spośród duchowieństwa.

  1. Wydaje się, że w okresie od połowy lat osiemdziesiątych do połowy lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku skandal wykorzystania seksualnego rysował się dla Jana Pawła II głównie jako problem Kościoła w Stanach Zjednoczonych i w krajach anglosaskich. Dlatego w 1994 roku wydał on indult dla Kościoła w USA, którego celem było zapewnienie większej ochrony dzieci i młodzieży poprzez uzgodnienie przepisów kościelnych z prawem amerykańskim. Dokument ten podniósł wiek ochrony osób małoletnich z 16 do 18 lat i wydłużył okres przedawnienia przestępstw wykorzystania seksualnego małoletnich do 10 lat od ukończenia 18. roku życia przez osobę skrzywdzoną. Dwa lata później, w 1996 roku, Papież wydał podobny indult dla Kościoła w Irlandii, skąd również zaczęły napływać informacje o przestępstwach seksualnych popełnionych przez duchownych.

Świadomość Papieża dotycząca skali i skutków tych przestępstw wzrastała zatem wraz z upływem lat. Stawało się dla niego coraz bardziej jasne, że biskupi i wyżsi przełożeni zakonni nie podejmowali adekwatnych i przewidzianych prawem działań oraz że nie radzili sobie z ich stosowaniem.

  1. Dlatego, pomimo posoborowych tendencji decentralizacyjnych, w 2001 roku Jan Paweł II wydał dokument Sacramentorum sanctitatis tutela dla całego Kościoła. Dziecko zostało w nim ukazane jako jeden z największych skarbów, który za wszelką cenę należy chronić. Krzywda wyrządzona dziecku w sferze seksualnej została uznana za jedno z najcięższych przestępstw kościelnych i zrównana z profanacją Najświętszego Sakramentu czy złamaniem tajemnicy spowiedzi. Aby uniknąć bagatelizowania tych przestępstw w ramach Kościołów lokalnych, Papież na mocy tego dokumentu ustanowił jurysdykcję Stolicy Apostolskiej nad wszystkimi przypadkami wykorzystania seksualnego małoletnich od momentu uprawdopodobnienia się przestępstwa i nakazał jego zgłoszenie do Kongregacji Nauki Wiary. Odtąd postępowania karne prowadzone w tych sprawach zostały zarezerwowane Stolicy Apostolskiej i po dzień dzisiejszy pozostają pod jej ścisłą kontrolą. Decyzja ta pokazała, że Jan Paweł II zdał sobie sprawę ze skali i globalnego charakteru kryzysu spowodowanego wykorzystaniem seksualnym dzieci i młodzieży. Ta zmiana w stosowaniu i egzekwowaniu prawa była prawdziwie bezprecedensowa. Z perspektywy czasu widać, że okazała się ona punktem przełomowym w walce Kościoła z przestępstwami seksualnymi we własnych szeregach. W ślad za tymi decyzjami Jana Pawła II Stolica Apostolska zobowiązała wszystkie Episkopaty do wprowadzenia szczegółowych norm postępowania w takich przypadkach, przy równoczesnym respektowaniu prawa świeckiego.
  2. Przejawem wzrastającej świadomości Papieża było jego przemówienie do kardynałów amerykańskich w kwietniu 2002 roku podczas spotkania, które było bezpośrednim następstwem fali ujawnień przestępstw wobec dzieci i małoletnich dokonanych przez osoby duchowne, sprowokowanej przez serię artykułów zamieszczonych w dzienniku „Boston Globe”. Dokonując diagnozy kryzysu, Jan Paweł II wskazał na ból osób zranionych przestępstwem. Ofiary nadużyć oraz ich rodziny zapewnił o „swojej głębokiej solidarności i trosce”. Zaznaczył przy tym, że zmierzenie się z tymi bolesnymi skutkami musi odmienić Kościół i uczynić go bardziej świętym. Podkreślił też, że kto krzywdzi młodych, jest tej świętości zaprzeczeniem i że „w kapłaństwie i życiu zakonnym nie ma miejsca dla tych, którzy krzywdziliby małoletnich”. Za istotną część problemu uznał też fakt, że „wielu czuje się zranionych sposobem podejścia hierarchów do tych przestępstw” oraz ich „decyzjami, które w skutkach okazały się błędne”. Podana przez Papieża diagnoza kryzysu jest zatem jasna, a kierunek działań, które mają uzdrowić sytuację – jednoznaczny.
  3. Z przedstawionych działań Jana Pawła II wobec ujawniającego się coraz wyraźniej kryzysu wyłania się obraz Pasterza, który odważnie i zdecydowanie pragnął się z nim zmierzyć, będąc równocześnie świadomy, że kryzys ten może zagrozić zdolności Kościoła do właściwego pełnienia jego misji w świecie. Papież doszedł do wniosku, że tylko „Kościół, stawiający czoła problemowi wykorzystywania z jasnością i determinacją” może również pomóc społeczeństwu przeciwstawić się pladze przestępstw seksualnych wobec małoletnich i bezbronnych. Widząc, że wobec tego problemu punktowe odpowiedzi nie są wystarczającym rozwiązaniem, w 2001 roku Papież podjął decydujący krok i zmienił prawo, które stało się narzędziem dla całego Kościoła. Tą zmianą uruchomił proces oczyszczania Kościoła, kontynuowany przez jego następców: papieży Benedykta XVI i Franciszka.

Usiłując dzisiaj zrozumieć ówczesną sytuację, trzeba też uwzględnić dominującą wtedy także w Kościele mentalność dyskrecji. Jeśli więc nawet podejmowano jakieś działania, to jednocześnie panował lęk i opór przed ich transparentnym komunikowaniem.

Ponadto lektura raportu Stolicy Apostolskiej dotyczącego byłego kard. Theodora McCarricka każe stawiać pytania o to, w jakim stopniu Jan Paweł II był rzetelnie informowany przez powołane do tego organy, a w jakim stopniu pewne decyzje były podejmowane bez jego wiedzy na innych szczeblach władzy, zgodnie z kompetencjami. W każdym razie raport nt. McCarrica nie pokazuje jakiegokolwiek „tuszowania” czy „zamiatania pod dywan” przez Jana Pawła II przestępstw seksualnych, których dopuścili się duchowni.

Próba zrozumienia postawy i działań świętego Jana Pawła II może być dla nas szansą na uświadomienie sobie, że działanie Boże przechodzi przez zwykłe – uwarunkowane kontekstem dziejowym i osobistą historią – człowieczeństwo. Jest także dla nas drogą do głębszego zrozumienia świętości, która polega na heroicznym przeżywaniu wiary, nadziei i miłości. Papież wielką wrażliwością otaczał każdego człowieka, o czym świadczy jego życie i nauczanie. Ogłoszenie przez Kościół świętości człowieka nie jest stwierdzeniem jego bezgrzeszności, a tym bardziej bezbłędności, lecz uznaniem świadectwa jego więzi z Chrystusem, mimo i na przekór ludzkim ograniczeniom i uwarunkowaniom.

Bezspornym faktem jest, że Jan Paweł II był papieżem, który zgodnie z nabywaną wiedzą podjął zdecydowaną walkę z przypadkami wykorzystywania seksualnego dzieci i małoletnich przez niektórych duchownych oraz wprowadził obowiązujące w całym Kościele normy  rozliczania tego typu przestępstw, podkreślając, że w „stanie kapłańskim i życiu zakonnym nie ma miejsca dla tych, którzy krzywdziliby młodych”. Rozpoczął jakże ważny i kontynuowany do dziś proces oczyszczenia Kościoła w tej sferze.

Jasna Góra, 14 listopada 2022 roku

Szczególny Odpust

Przy niepewnej, mglistej pogodzie 6 listopada 2022 r. rozpoczęliśmy świętowanie Odpustu, którego ważnym elementem miało być poświęcenie wyremontowanego Domu Parafialnego.

Jednak Boża Opatrzność i nasz Patron – św. Karol Boromeusz – dali nam czytelny znak, że warto im zaufać. Kiedy Służba Liturgiczna, poczty sztandarowe, parafianie w strojach regionalnych, orkiestra i kapłani podeszli do budynku zaświeciło piękne słońce!

Ks. dr Krzysztof Borowiec uroczyście poświęcił dawną salkę katechetyczną i cały dom który nabrał nowego blasku.

Następnie przy dynamicznym Marszu zagranym przez orkiestrę ruszyliśmy w procesji do parafialnej świątyni na Eucharystię. Kolejny raz ks. Krzysztof przypomniał o jej istocie i o konieczności zaangażowania wszystkich wiernych, bo przecież Liturgia, to Dzieło Ludu. Cieszy fakt, ze wreszcie nie tylko na Odpustowej Sumie, ale na każdej Mszy św. znaleźli się chętni, by podjąć funkcję lektora, psałterzysty i kantora. Oby było to już zawsze normalną praktyką… Oby przykład św. Karola Boromeusza i św. Jana Pawła II mobilizował nas do głębokiego przeżywania Najświętszej Ofiary.

Na koniec w Eucharystycznej procesji przeszliśmy wokół kościoła i Groty Maryjnej, by ostatecznie wyrazić naszą wdzięczność Bogu radosnym Te Deum Laudamus. Serdeczne Bóg zapłać wszystkim, którzy przyczynili się do uświetnienia tej Odpustowej Uroczystości, a panu Adamowi Kotas za piękne zdjęcia, które już można zobaczyć w naszej Galerii.

Procesja Wszystkich Świętych

Mimo rozlicznych atrakcji długiego weekendu, garstka gorliwych czcicieli Matki Bożej zgromadziła się na ostatnim Nabożeństwie Różańcowym. Tym razem rozpoczęliśmy je nietypowo – przy naszej Grocie Maryjnej.

Tam, jak św. Bernadeta, wsłuchiwaliśmy się w głos Królowej Różańca Świętego, która inspirowała wielu Świętych do gorliwej modlitwy i realizacji woli Boga.

Najmłodsi Parafianie przebrali się w stroje symbolizujące niektórych Świętych i Święte, a ministranci z dumą ponieśli relikwie św. Karola Boromeusza, św. Faustyny Kowalskiej, św. Jana Pawła II i świętych Dzieci Fatimskich – Franciszka i Hiacynty.

Posłuszni słowom Maryi, rozważając radosne tajemnice Różańca ruszyliśmy w procesji do naszej świątyni, by tam kontynuować naszą modlitwę i adorować Chrystusa w Eucharystii.

Bóg zapłać wszystkim, którzy wzięli udział w tej modlitwie i wzywając orędownictwa Wszystkich Świętych, prosili o potrzebne łaski w naszej ziemskiej pielgrzymce do świętości.

Kolejna procesja odbyła się 1 listopada, kiedy to – tradycyjnie już odmawiając różaniec za naszych bliskich zmarłych – udaliśmy się na parafialny Cmentarz. Tam przy grobach Kapłanów i naszych Parafian prosiliśmy dla nich o wieczną radość Nieba.

Więcej zdjęć z obu procesji, za które dziękujemy Panu Adamowi Kotas, można już zobaczyć w naszej Galerii.

Dożynkowe Dziękczynienie

28 sierpnia 2022 r. – w ostatnią niedzielę wakacji – dziękowaliśmy panu Bogu za tegoroczne plony w czasie Dożynek.

Po latach pandemicznych komplikacji wreszcie udało się normalnie rozpocząć dożynkowy korowód u tegorocznych Starostów. Przy radosnych dźwiękach orkiestry wyruszyliśmy do naszej świątyni, by tam w czasie uroczystej Eucharystii wyśpiewać dziękczynne Te Deum Laudamus.

Po Mszy św. udaliśmy się na parking przy naszej szkole, gdzie przy kołoczu i tanecznej muzyce świętowaliśmy aż do wieczora.

Serdeczne „Bóg zapłać” Starostom – Annie i Rafałowi Folek oraz wszystkim ich współpracownikom za uporządkowanie obejścia, parkingów, wykoszenie trawy i piękne przystrojenie kościoła na Uroczystości Dożynkowe. Dziękuję wszystkim Parafianom i miłym Gościom za wspólną modlitwę, piękny śpiew i uświetnienie naszego dziękczynienia.

Więcej zdjęć pana Adama Kotas można już zobaczyć w naszej Galerii.
Bóg zapłać za ich wykonanie i szybkie dostarczenie.

Półmetek wakacji

Czas letniego wypoczynku upływa jakby trochę szybciej – już połowa wakacji za nami. Wielu Parafian intensywnie wykorzystało ten czas na rekolekcje, pielgrzymki i inne wyprawy. Niektórzy podziwiali Ziemię Świętą, inni modlili się w Guadelupe, aż 5 Ministrantów wzięło udział w rekolekcjach w Kalnej, a reprezentantka naszej wspólnoty uczestniczyła także w wakacyjnych rekolekcjach Dzieci Maryi.

16 lipca 2022 r. nasza parafianka – pani Maria Kukla skończyła 101 rok życia, a ks. Proboszcz tego dnia podziwiał widoki z… najwyższego szczytu Afryki – Kilimanjaro 🙂

Zaraz po powrocie uczciliśmy te okazje Mszą św. i uroczystym obiadem w domu zacnej Solenizantki.

Oby druga część lata była równie ciekawa i radosna – góry, morza, jeziora i sanktuaria czekają. Więcej zdjęć z wakacyjnych wojaży można obejrzeć w naszej Galerii.

Boże Ciało 2022

„Życzymy, życzymy…” zabrzmiało przed Eucharystią rozpoczynającą tegoroczne obchody Uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej, ponieważ modliliśmy się w intencji pani Stefanii Świerkot, która dziękowała Bożej Opatrzności za 90 lat życia. Od pięknego ołtarza na Świerkotówce, przy wspaniałej pogodzie ruszyliśmy do kolejnej zacnej parafianki – pani Marii Kukla, która za miesiąc skończy już… 101 rok ziemskiego pielgrzymowania.

Przy kolejnych ołtarzach słuchając Ewangelii Chrystusa dziękowaliśmy za dar Eucharystii – Pamiątki Pana. Prosiliśmy także o jej konkretne owoce: pomoc najbardziej potrzebującym, dawanie radosnego świadectwa oraz budowanie jedności wśród tych, do których jesteśmy posłani w pokoju Chrystusa.


Serdeczne „Bóg zapłać” wszystkim, którzy zbudowali piękne ołtarze, wzięli udział w Eucharystii i procesji, przystroili okna swoich domów oraz w jakikolwiek sposób przyczynili się do uświetnienia tej Uroczystości – Służbie liturgicznej, Szafarzom, Pani Organistce, Pocztom Sztandarowym, Dzieciom Pierwszokomunijnym i młodszym dzieciom oraz naszym Strażakom za niesienie baldachimu, latarni i dbanie o bezpieczeństwo procesji.

Więcej zdjęć, za które dziękujemy pani Justynie Marcisz,
już można obejrzeć w naszej Galerii. Wszystkie możemy zobaczyć tutaj:
Boże Ciało 2022 | Kryry – Dysk Google
Polecamy także stronę pani Fotograf:
Justyna Marcisz Fotografia – naturalna fotografia rodzinna Mizerów

I z Duchem Twoim!

21 maja 2022 r. w naszej parafialnej świątyni 17 razy zabrzmiała ta odpowiedź młodych ludzi na wezwanie Bpa Adama Wodarczyka – Pokój z Tobą… Wspólnota parafialna z radością modliła się o dary Ducha Świętego dla 13 dziewcząt i 4 chłopców, by rzeczywiście mężnie wyznawali wiarę i postępowali według jej zasad. „Bóg zapłać” Ks. Bpowi, Rodzicom, Pani Katechetce Grażynie oraz wszystkim, którzy przyczynili się do pięknego wystroju kościoła i uroczystej oprawy Eucharystii. Więcej zdjęć, za które dziękujemy panu Czesławowi Strządała, już można zobaczyć w naszej Galerii.

25 lat minęło…

10 maja 2022 r. w Domu Rekolekcyjnym w Brennej ks. Proboszcz razem z kolegami rocznikowymi rozpoczął świętowanie Srebrnego Jubileuszu Kapłaństwa. Krótką relację z uroczystej Eucharystii można już znaleźć na stronie Gościa Niedzielnego:

https://katowice.gosc.pl/doc/7536980.Brenna-Wspolnie-swietowali-25-lecie-kaplanstwa

W niedzielę, 15 maja kontynuowaliśmy w naszej Wspólnocie Parafialnej to Dziękczynienie za ćwierć wieku posługi Proboszcza przy ołtarzu. Serdeczne „Bóg zapłać” wszystkim, którzy przyczynili się do uświetnienia tej Uroczystości. Zwłaszcza ks. Karolowi Materze – za poruszające Słowo Boże, pozostałym Kapłanom – za wspólne celebrowanie Eucharystii oraz prezent od całego Dekanatu, Rodzicom, Siostrze, Krewnym i wszystkim Parafianom – za modlitwę, życzenia oraz wszelkie przejawy życzliwości. Więcej zdjęć można już zobaczyć w naszej Galerii.

I Komunia Święta

8 maja 2022 r. 10 dziewczynek i 16 chłopców z naszej wspólnoty parafialnej przyjęło po raz pierwszy Jezusa Chrystusa Eucharystycznego do swoich serc. Serdeczne „Bóg zapłać” Rodzicom, Pani Katechetce i wszystkim, którzy przyczynili się do przygotowania dzieci na ten ważny moment ich życia oraz do uświetnienia tej uroczystej Eucharystii. Oby teraz jak najczęściej całe Rodziny korzystały z tej Bożej łaski. Oby nasze serca zawsze były gotowe na przyjęcie Pana Jezusa.

WESOŁEGO ALLELUJA!

Niech prawda o tym, że Zmartwychwstały Pan
przez swoją Krew wykupił nas z rąk śmierci,
zrodzi w sercu głębię wiary, miłości, pokoju i nadziei

Serdeczne „Bóg zapłać” wszystkim, którzy przyczynili się do upiększenia naszej świątyni na Triduum Paschalne i czas Wielkanocy – Rodzinom, które tradycyjnie zbudowały wspaniały Boży Grób; Pani, która przygotowała piękne kompozycje kwiatowe, naszym Florystykom – za gustowne stroiki,

Strażakom – za przygotowanie ogniska oraz niesienie baldachimu i latarni w Procesji Rezurekcyjnej; Pocztom Sztandarowym – Strażaków, Rolników i Górników, całej Służbie Liturgicznej: Szafarzom, Ministrantom, Organistom, Lektorkom, Psałterzystkom, Komentatorce i Fotografom za posługę dla naszej Wspólnoty. Zdjęcia z całego Triduum już można obejrzeć w naszej Galerii.

Dziękuję również za posprzątanie naszej świątyni i obejścia na Święta Rodzinom: Gajda, Musiolik, Kluczniok, Smusz, Czembor i Jarząbek. Za ubogacenie pysznymi słodkościami świątecznych paczek dla naszych chorych i starszych Parafian dziękujemy Piekarni Kristof.

Trwajmy w Radości Zmartwychwstania przez całą Oktawę Wielkanocy. W Nowennie przed Świętem Bożego Miłosierdzia wypraszajmy je gorliwie dla nas i dla całego świata. A w II Niedzielę Wielkanocną poczujmy się zaproszeni do dzielenia się dobrem ze wszystkimi.

W związku z apelem wojewody śląskiego pana Jarosława Wieczorka do wszystkich organizatorów imprez
w województwie o powstrzymanie się od ich organizacji
w dniu 24 kwietnia, na znak żałoby w związku z tragicznym
wypadkiem w kopalni węgla kamiennego „Pniówek”,
informujemy o przesunięciu terminu DNIA DOBRA
na 08 maja 2022 r.

W ramach imprezy plenerowej w godz. od 12.00 do 18.00 na placu pod katowickim Spodkiem wystąpią na scenie znani artyści muzyki chrześcijańskiej: Magda Anioł, Gabi Gąsior & Holy Noiz, Krzysztof Antkowiak, Adama Krylik, Mietek Szcześniak oraz zespół Albo i Nie.  O godz. 15.00 będzie odśpiewana koronka do Miłosierdzia Bożego. Przed sceną będzie utworzone miasteczko Dobra, gdzie można zapoznać się z działaniami naszej diecezjalnej Caritas, zapewniamy atrakcje dla dzieci i zaplecze gastronomiczne. Dzień Dobra służy promocji wolontariatu i wspólnemu świętowaniu Niedzieli Miłosierdzia. Szczegółowy plan wydarzenia można znaleźć na naszej stronie www.katowice.caritas.pl.